Herbata jaśminowa.

Herbatą jaśminową nazywa się przeważnie mieszankę herbaty zielonej wraz i płatki jaśminu. Jaśmin wzbogaca aromat i smak zielonej herbaty nadając subtelny, delikatny i słodkawy smak. Mieszanka ta jest o wiele tańsza od innych herbat, gdyż jest produkowana technologią z zastosowaniem obróbki cieplnej. Zielona herbata wraz z płatkami jaśminu wykonana metodą ręczną jest o wiele droższa.

Istnieje wiele odmian jaśminu, ale herbata jaśminowa to napój otrzymywany tylko z jednego gatunku wielkolistnego, który może być dodawany zarówno do herbaty zielonej jak i czarnej.

Jaśmin jest to wiecznie zielony krzew z gatunków leczniczych,który rośnie w Azji Mniejszej, Chinach, Indiach oraz krajach tropikalnych i subtropikalnych. Kwitnie przez długi okres, od kwietnia do późnej jesieni. Kwiaty zbiera się od lipca do października, pomiędzy 4 a 5 rano, gdy wzrasta natężenie olejków eterycznych.

Działanie:

• działanie uspakajające i przeciwdepresyjne,
• normalizuje insulinę,
• profilaktycznie przeciwko chorobom układu krążenia,
• posiada działanie przeciwbólowe,
• stabilizuje żeński układ hormonalny,
• polecane picie w większych ilościach przy zapaleniu i marskości wątroby.
• usuwa zmęczenie,
• lekko obniża ciśnienie krwi.

Herbata jaśminowa to nie panaceum i nie leczy. Stosuje się ją jako środek zapobiegawczy

Oprócz zielonej herbaty jaśminowej istnieje czarna i biała herbata jaśminowa. Ponadto kwitnąca herbata jaśminowa oraz rooibos jaśminowy.

Jak zaparzać herbatę jaśminową?

Czarną herbatę zalewa się wodą o temperaturze ok 95°C. Parzy ok. 3 min. Herbatę zieloną, wodą o temperaturze ok. 80°C i parzy również ok. 3 min. Natomiast herbatę białą zaparza się wodą o temperaturze ok. 75°C i parzy ok 7 min.

 

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Reklamy

Herbata zielona

Korzyści płynące z zielonej herbaty są znane wszystkim. Co jest takiego w zielonej herbacie, że stał się on jednym z najbardziej popularnych napoi? Substancje zawarte w zielonej herbacie można podzielić na rozpuszczalne i nierozpuszczalne. Nierozpuszczalne to substancje balastowe jak chlorofil, nierozpuszczalne białka czy monomolekularne polimery, które pogarszają smak herbaty. Natomiast substancje rozpuszczalne to substancje, które nadają smak i aromat. Te substancje to aldehydy, aminokwasy,związki fenolowe, enzymy, mikro i makroelementy,witaminy i.t.p

Związki fenolowe stanowią 25% masy suchej liścia.Dają napojowi charakterystyczny cierpki smak. Najważniejsze z nich to katechiny i taniny  – naturalne substancje czynne. Zawartość alkaloidów wynosi od 1% do 4%. Główny składnik tej grupy to kofeina, która w połączeniu z taniną tworzy teinę. Teina ma lepszy wpływ na organizm niż kofeina, ponieważ nie gromadzi się w organizmie.Inne substancje z grupy alkaloidów mają działanie moczopędne i rozszerza naczynia krwionośne.

Olejki eteryczne zawarte w zielonej herbacie nadają niepowtarzalny smak a to wpływa pozytywnie na układ nerwowy i oddechowy.

Pod względem zawartości białka herbata a może śmiało konkurować z roślinami strączkowymi. Posiada również pełną gamę witamin m.in:A, B,D,E,K,P. Substancje nieorganiczne w zielonej herbacie to sole żelaza, związki magnezu, potasu,krzemu, fosforu, wapnia,miedzi,cynku,fluor, jod,mangan i inne.

Olbrzymi potencjał natury, który zawiera herbata, to najbogatsza kolekcja witamin,minerałów i związków. Przez kilka stuleci była stosowana jako potężna broń w wielu chorobach. Jej regularne i umiarkowane spożycie, oczywiście bez cukru, może mieć pozytywne działanie:

• w leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego,
• w pozbyciu się toksyn i metali ciężkich z organizmu,
• przy chorobie popromiennej,
• w zapobieganiu i leczeniu raka,
• przy kruchych naczyniach krwionośnych,
• przy podwyższonym cholesterolu,
• w celu zapobiegania cukrzycy,
• przy owrzodzeniach skóry,
• w kosmetyce,
• do pielęgnacji jamy ustnej.

Innymi słowy,korzyści z zielonej herbaty są ogromne. Najważniejsze jest, aby nie przesadzić. Wypija się do 3 filiżanek dziennie.

Główna technologia przetwarzania  liści zielonej herbaty jest zawsze taka sama. W celu zachowania właściwości odżywczych wyklucza się  rozwój procesów takich jak utlenianie przy pomocy obróbki cieplnej.

Technologia produkcji zielonej herbaty jest dość skomplikowana.

Herbata zbierana wiosną. Z herbacianego krzaka usuwa się jeden pąk i jeden liść, ale nie dłuższy niż 1 cm.Ilość zbioru jest ograniczona. Herbata ta jest bardzo wysokiej jakości, aromatyczna i pełna witamin. ( Liście miękkie i grube z nieco zaokrąglonymi ząbkami i subtelnymi żyłkami).

Herbata zbierana w okresie letnim – Herbata jest zbierana w gorące i wilgotne dni. Letni zbiór nie przynosi ani bogatego smaku ani aromatu. Daje jednak mocny napar i cierpkość, co wskazuje na dużą zawartość kofeiny (Liście duże zakończone ząbkami i pokryte jasnymi żyłkami)

Herbata zbierana w okresie jesiennym – to połączenie zbioru wiosennego i letniego. W związku z zakończeniem wegetacji w liściach gromadzą się olejki eteryczne i aminokwasy. Smak jej jest już pozbawiony goryczy i cierpkości(Liście różnej wielkości)

Wszystkie operacje technologiczne sł wykonywane metodą ręczną, tak więc koszty herbaty są wysokie. W większych przedsiębiorstwach używa się maszyn, dzięki temu łatwiej produkować a koszty produkcji mniejsze. Nie wpływa to jednak na jakość.

Zielona herbata jest produkowana w wielu tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Jest uprawiana w Azji Południowo – Wschodniej (Chiny, Japonia, Bangladesz, Indonezja, Sri Lanka,Indie), niektóre kraje Afryki, Ameryki Południowej a także Europy. Istnieje ponad 1000 gatunków zielonej herbaty. Jednak za najlepsze herbaty uznawane są chińskie. (prowincje Anhui, Fuijan, Hunan). Dobrze jest oceniana  również japońska herbata zielona.

Często do herbat,aby podnieść ich walory smakowe stosuje się dodatki takie jak owoce suszone, berberys,daktyle, róże,jaśmin i.t.p

Zawartość L – taniny jest główny składnikiem jakości herbaty. Klient jest też nie zawsze informowany o jego zawartości w herbacie. L – tanina jest korzystna dla zdrowia. Jest związkiem psychoaktywnym, ma działanie uspakajające, pokonuje stres oraz stabilizuje nastrój.

W sprzedaży niestety często można znaleźć herbatę nie najlepszej jakości. Jeżeli herbata ma posmak goryczy, to oznacza, że nie jest najlepszego gatunku i może przynieść nie tyle pożytku co szkody dla naszego organizmu. Zielona herbata powinna być. Smak jej powinien być lekki, przyjemny i aromatyczny.

Dobra herbata powinna być sprzedawana luzem. Jeżeli jest pakowana próżniowo należy sprawdzić koniecznie datę produkcji.Im dłużej herbata jest przechowywana tym jest gorsza.Na opakowaniach luksusowych herbat jest zawsze pokazana data pakowania oraz data i czas zbierania herbaty.Przybliżony okres trwałości herbaty to od roku do 2 lat.

Herbata o wysokiej jakości rośnie zawsze na wysokości 1000 m n.p.m. Wysokogórska zielona herbata jest warta 220 $ za kilogram. Istnieją również odmiany, które kosztują bagatela…1500 $ za 50 g.

Źródło: Internet, Wikipedia, Zbiory własne

 

 

 

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Herbata czerwona

Chińska,czerwona herbata należy do elit. Doskonały smak i aromat. Herbata ta została tak nazwana ze względu na wspaniałą czerwono-brązowo barwę o złotym odcieniu.

Jakość herbaty.

W postaci suchej, herbata ta powinna być jasna. Jeżeli po otwarciu herbaty i wysypaniu jej na dłoń zobaczyć można pokruszone liście i pył, herbata ta jest już bezużyteczna.Wysokiej jakości herbata ma uderzająco mocny zapach, jej smak nie jest ani kwaśny ani gorzki. Jest on delikatny i harmonijny.

Na opakowaniu herbaty powinien znaleźć się czas (wiosna) oraz miejsce zbioru. Najlepsze z nich produkowane są przez mistrzów w prowincji Fuijan, Yunnan i Anhoy.

Wszystkie informacje na temat herbaty powinny być dostępne u sprzedawcy. Jeżeli  ich nie ma lub sprzedawca nie chce jej udzielić, oznacza to, że herbata jest gorszego gatunku.

Rodzaje herbaty czerwonej

1. Yunnan Jin Hao nr 1 – Klasyczna czerwona herbata pierwszego gatunku o barwie czerwono-bursztynowej. Jest jedną z najdroższych odmian. Jej niezwykły smak przypomina suszone owoce. Herbata ta produkowana jest z pączków i młodych listków. Napój ma pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, usuwa toksyny i zapobiega tworzeniu się skrzepów.
2. Yunnan Jin Hao nr.2 – Należy do herbat luksusowych. Jest wykonany z surowców pierwszego zbioru. Zbiera się więc młode listki oraz jeszcze nie rozkwitłe pąki. Napój jest lekki z nutą suszonych owoców i przypraw,natomiast barwa od bursztynowej po czerwono-brązową w zależności od stopnia zaparzenia.
3. Yunnan Jin Hao nr.3 – To tradycyjna, wszystkim znana herbata czarna, o lekko cierpkim, orzeźwiającym smaku. Doskonale komponuje się z cytryną, innymi owocami lub ziołami. Jej napar jest złotego koloru.
4. Keemun z Yunnan – Herbata bardzo ceniona przez koneserów. Wspaniały delikatny smak, pełen aromatu oraz lekka cierpkość.
5. Zhen Shan Xiao Zhong – Po raz pierwszy herbata ta została wyprodukowana 400 lat temu z herbacianego drzewa rosnącego na wysokości 800 m n.p.m. Do jej produkcji używa się grubych i dużych liści. Jej lekko wędzony smak, ciemny kolor i charakterystyczny posmak otrzymuje się w wyniku specjalnych technologii. Liście herbaciane po suszeniu  w temperaturze 200°C są  skręcane i ponownie suszone nad ogniem z sosnowego drzewa
6. Qi Men Hong Cha – Jest to jedna z najpopularniejszych herbat w Europie. To ona podbiła serca Europejczyków smakiem wina i suszonych owoców, zapachem miodu, cynamonu i kory sosnowej. Jest wspaniałym przeciwutleniaczem. Zwiększa odporność. Zawiera bardzo mało kofeiny. Kolor zaparzonej herbaty jest niezwykle piękny, rubinowo- czerwony, który nie znika przy powtórnych zaparzaniach.

Jak już pisałam na początku, czerwona herbata  zawdzięcza swą nazwę pięknej barwie, która przypomina kolorem słońce o zachodzie z przewagą żółto-brązowych odcieni.

Dawno temu tak zachwyciła Anglików, że wywieźli sadzonki do Indii. W ten sposób powstała indyjska herbata czerwona, która zarówno ani smakiem ani aromatem nie przypomina herbaty chińskiej.

Pomimo szybkiego rozwoju technologii, produkcja tej herbaty jest najbardziej pracochłonna.

Na początku zebrane liście są suszone od 13 do 18 godzin w słońcu.Wówczas tracą większą część wilgoci, liście stają się miękkie i giętkie.Następnie ręcznie lub za pomocą specjalnego sprzętu są zwijane w rurkę. Zwija się je na tyle mocno, aby puściły sok, który później wzbogaci aromat herbaty. Skręcone liście poddane są fermentacji. Rozkłada się je na równej powierzchni, w ciemnym i wilgotnym miejscu. Na tym etapie obróbki liście stają się jasne z dużą ilością kolorowych odcieni. Jak długo trwa fermentacja, zależy to od odmiany herbaty.Zatrzymanie procesu fermentacji jest to najbardziej przełomowy moment. Określić go mogą tylko i wyłącznie plantatorzy a tajemnica fermentacji jest przenoszona z pokolenia na pokolenie. Suszenie gorącym powietrzem to ostatni etap produkcji czerwonej herbaty.Sok, wydzielony ze skręconych liści, podgrzewany w bardzo wysokiej temperaturze, przy wrzeniu oddaje napojowi cały aromat. W zależności od jakości surowców czerwoną herbatę dzieli się na : średnio liściastą, grubo i drobno liściastą.Z resztek przygotowuje się herbatę w torebkach oraz granulaty.Ale to już nie jest czerwona herbata.

 

 

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Wszystko na temat herbaty

O tym jak  powinna być przechowywana herbata to chyba każdy z nas wie, ale tak na wszelki wypadek przypomnijmy. Herbatę przechowujemy z dala od kuchni, najlepiej w szklanym lub ceramicznym pojemniku szczelnie zamkniętym.Do zaparzania herbaty stosujemy wodę miękką,bez zapachu i zanieczyszczeń. Nie stosujemy do zaparzania wody gazowanej.

Jak przygotować smaczną herbatę?

Do zaparzenia  herbaty najlepiej użyć czajniczka z zakrzywioną dziobkiem. Herbaty w czajniczku nie zalewamy wodą do pełności, zostawiamy zawsze ok 2 cm powyżej otworu szyjki, wtedy można rozpoznać stopnie wrzenia wody.

• Wodę na herbatę gotować najlepiej na ogniu a nie w czajniku elektrycznym.
• Wody nie gotujemy dwukrotnie, zawsze nalewamy świeżą,
• Temperatura parzenia herbaty wynosi 90 – 95 °C
• Wcześniejsze podgrzanie czajniczka jest obowiązkowe, jeżeli będzie zimny temperatura spadnie o 10 – 20 °C

Czajnik można podgrzać 3 sposobami:

1. Opuścić czajnik do pojemnika z gorącą wodą na ok. 2 min
2. Napełnić czajnik wrzącą wodą,
3. Ogrzać czajniczek „na sucho” tzn postawić na moment na otwartym ogniu

Następnym krokiem jest ilość herbaty. Anglicy trzymają się zawsze reguły – jedna łyżeczka na porcję(na filiżankę) plus jedna do czajniczka.

Przy parzeniu herbaty należy wziąć pod uwagę:

• twardą wodę, wtedy sypie się o 1 – 2 łyżeczki więcej,
• drobnolistne i drobno pokrojone herbaty zaparzają się szybciej niż grubolistne,
• jeżeli herbatę pijemy zaraz po posiłku lub po paleniu papierosa, jej działanie jest ograniczone,
• po zaparzeniu herbaty, należy wstrząsnąć czajniczkiem i zrobić  parę okrężnych ruchów,
• jeżeli przy ruchach czajnika herbata opada na dno tzn, że jest dobrego gatunku, jeżeli pływa po powierzchni i pojawia się żółtawa piana, oznacza to, że jej jakość jest zła,
• czas parzenia herbaty wynosi od 3 do 5 min
• czarna herbata wytrzymuje 2 parzenia

Zupa pomidorowa z serem topionym i zacierkami

Składniki:

▶ 400 g włoszczyzny,

▶ 200 – 300 g żeberek wieprzowych,

▶ 250 g zacierek,

▶ 1 puszka pomidorów krojonych,

▶ 2 liście laurowe,

▶ sól,pieprz,

▶ 2 – 3 goździki lub szczypta mielonych,

▶ chili w płatkach do smaku

▶ 1- 2  łyżki twarożku,

▶ 2 – 3 plasterki topionego sera

Przygotowanie:

Włoszczyznę obieramy, myjemy i gotujemy wywar. Do wywaru wrzucamy opłukane żeberka. Dodajemy  liść laurowy,goździki i pieprz. Gotujemy do miękkości. „Szumowiny” które wytworzyły się podczas gotowania mięsa zdejmujemy łyżką.Mięso wyjmujemy.Następnie dodajemy pomidory. Zagotowujemy. Dodajemy stopniowo twarożek i dokładnie mieszamy. Doprawiamy do smaku,solą,pieprzem i chili. Na końcu wrzucamy plasterki topionego serka. Cały czas mieszamy,trzymając na małym ogniu,aż do momentu rozpuszczenia sera. Posypujemy natką pietruszki.

Zacierki do zupy kupujemy lub robimy sami.

Przepis na zacierki.

Składniki:

▶ 1 jajko,

▶ 4 – 5 łyżek mąki,

▶ szczypta soli

Przygotowanie:

Do mąki dodajemy jajko i sól. Zagniatamy twarde i elastyczne ciasto.Ciasto skubiemy i formujemy palcami niewielkie zacierki. Układamy je na talerzu i podsypujemy delikatnie mąką,aby się nie posklejały Wrzucamy na wrzącą,osoloną wodę i gotujemy 3 -4 min.

 

 

 

Muffiny z dżemem

Składniki:

▶ 200 g mąki,

▶ 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia,

▶ 50 g cukru,

▶ 100 g śmietany,

▶ 1 jajko,

▶ 1 łyżka skórki z pomarańczy,

▶ 2 łyżki oleju śmietankowego,

▶ ok.6 łyżeczek dowolnego dżemu,

Przygotowanie:

Jajko ubijamy z cukrem. Dodajemy skórkę z pomarańczy i śmietanę. Mieszamy. Dodajemy olej i ponownie dokładnie mieszamy. Na końcu dodajemy mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia. Ciasto powinno być gęste. Do każdej foremki wkładamy po łyżce ciasta a na środek po 1 łyżeczce dżemu. Następnie dżem przykrywamy kolejną łyżką ciasta.Piekarnik rozgrzewamy do 200 °C i pieczemy ok 20 – 25 min.

Kotlety mielone z papryką

Składniki:

▶ 1 kg mięsa mielonego (najlepiej mieszanego wołowo-wieprzowe)

▶ 1 czerwona papryka,

▶ 2  jajka,

▶ 1,5 suchej bułki,

▶ 2 – 3 łyżki bułki tartej do mięsa + bułka tarta do panierowania,

▶ natka pietruszki świeża lub suszona

▶ 1 – 2 cebule,

▶ 2 – 3 ząbki czosnku

▶ sól, pieprz

Przygotowanie:

Bułkę namaczamy w wodzie lub mleku. Paprykę kroimy w drobną kostkę. Do miski przekładamy mięso, dodajemy jajka, posiekaną cebulę, czosnek przeciśnięty przez praskę lub zmiażdżony  (cebulę czasami podsmażam  wraz czosnkiem, wtedy smak kotletów jest ostrzejszy), bułkę dobrze odciśniętą z wody, bułkę tartą, natkę pietruszki, pokrojoną paprykę i na końcu doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Dokładnie mieszamy. Formujemy kotlety. Obtaczamy w bułce tartej i smażymy na rozgrzanym oleju.